Είναι ώρα διαλείμματος και η αυλή στο κέντρο μη τυπικής εκπαίδευσης για παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες της ΜΕΤΑδρασης έξω από τη ΒΙΑΛ στη Χίο είναι γεμάτη με παιδιά που τρέχουν και παίζουν. Ένας 40χρονος άνδρας, ο Γιουσέφ* στέκεται στην άκρη και τα κοιτάζει – κάποια από αυτά είναι δικά του! Τα μεγαλύτερα παιδιά του βρίσκονται στο «σπίτι», σε ένα κοντέινερ στη Βιάλ.
Ο Γιουσέφ έφτασε από την πατρίδα του το Ιράκ στην Ελλάδα, μαζί με τη σύζυγο και τα 6 παιδιά του, στις αρχές του 2018. Από τότε ταλαιπωρείται με διαδικασίες που καθυστερούν. «Όλοι μου λένε συνεχώς τη λέξη “wait” (περίμενε). Μέχρι πότε;» αναρωτιέται.
Εδώ και 5 μήνες, ο Γιουσέφ αποτελεί μέλος της εκπαιδευτικής ομάδας της ΜΕΤΑδρασης στη Χίο.
Ο ίδιος δηλώνει πολύ ευτυχισμένος που έχει την ευκαιρία να εξασκεί το αγαπημένο του λειτούργημα και να στηρίξει τα παιδιά της ΒΙΑΛ. «Στο Ιράκ δεν υπήρχε καμία ελπίδα», μας λέει, «οι νέοι εκεί δεν έχουν την πολυτέλεια να κάνουν όνειρα».
Τον ακολουθώ στην τάξη. Τα παιδιά τον υποδέχονται με χαμόγελα. Ο Γιουσέφ έχει ετοιμάσει ένα διαγώνισμα αγγλικών και τους δίνει οδηγίες.
Στο κοινό χώρο του εκπαιδευτικού κέντρου, μια φιλόλογος της ομάδας μού μιλάει για τη συνεργασία με τον Γιουσέφ:
«Από την πρώτη ημέρα που τον γνωρίσαμε διακρίναμε ότι είναι ένας εξαιρετικά μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος, με σημαντική εμπειρία στην εκπαίδευση. Επειδή είναι ιδιαίτερα σεμνός, δεν μας είπε ότι εργαζόταν ως διευθυντής σχολείου στην πατρίδα του, αλλά το ανακαλύψαμε εν καιρώ εμείς. Είμαστε πολύ τυχεροί που ο Γιουσέφ πλέον ανήκει στην ομάδα μας. Το γεγονός ότι μιλάει 4 γλώσσες τον βοηθά να επικοινωνεί πολύ καλά με τους μαθητές και τους γονείς. Πάνω από όλα, είναι ένας δάσκαλος με Δ κεφαλαίο!»
Οι εκπαιδευτικές δράσεις της ΜΕΤΑδρασης στη Χίο και τη Λέσβο υλοποιούνται με τη στήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
*Το όνομα έχει αλλάξει για την προστασία των προσωπικών δεδομένων