Η Ρούλα, εθελόντρια εκπαιδευτικός της ΜΕΤΑδρασης, μιλάει για την εμπειρία της.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να αποφασίσετε να προσφέρετε εθελοντικά;
Η διαδρομή μου στη ΜΕΤΑδραση ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο περίπου στο πλαίσιο της πρακτικής μου άσκησης για το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Γλωσσική Εκπαίδευση για Πρόσφυγες και Μετανάστες». Η ΜΕΤΑδραση ήταν στη λίστα με τις συνεργαζόμενες Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών και ήταν από τις πρώτες στις οποίες απευθύνθηκα, καθώς αποτελούσε μια από τις λίγες, της οποίας γνώριζα την παρουσία και το έργο στο χώρο της Μετανάστευσης. Η ανταπόκριση ήταν άμεση, η επικοινωνία πολύ θετική και ανθρώπινη και κάπως έτσι ξεκίνησα τη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας σε μια τάξη αρχάριων ενηλίκων με προσφυγικό και μεταναστευτικό υπόβαθρο. Τα μαθήματα αυτά τα συνεχίζω εθελοντικά μέχρι και σήμερα στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δράσεων της ΜΕΤΑδρασης. Η πολύ καλή συνεργασία και επικοινωνία με το τμήμα της Εκπαίδευσης και όχι μόνο, καθώς και η αγάπη μου για το συγκεκριμένο κλάδο αποτελούν τους δύο βασικούς λόγους για τους οποίους συνέχισα και μετά την πρακτική μου τα συγκεκριμένα μαθήματα.

Τι δραστηριότητες συμπεριλαμβάνει η εθελοντική σας δράση;
Όπως προανέφερα κάνω εθελοντικά μαθήματα Ελληνικών σε ενήλικες πρόσφυγες και μετανάστες. Τα μαθήματα αυτά πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως και μέχρι στιγμής έχω διδάξει σε τρεις τάξεις ενηλίκων. Ο αρχικός στόχος αυτής της δράσης είναι, μια και μιλάμε για αρχάριους, η κατάκτηση βασικών γλωσσικών επικοινωνιακών δεξιοτήτων που θα συμβάλουν στην ομαλή και ουσιαστική ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία. Απώτερο, βέβαια, στόχο αποτελούν οι εξετάσεις πιστοποίησης της ελληνομάθειας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας.

Τι πιστεύετε ότι έχετε κερδίσει μέσα από τη συμμετοχή σας;
Η συμμετοχή μου στις εκπαιδευτικές δράσεις της ΜΕΤΑδρασης είναι μια πραγματικά πολύτιμη εμπειρία για μένα, επαγγελματικά και όχι μόνο. Μου δόθηκε η ευκαιρία να διδάξω σε αυτές τις τρεις τάξεις, να επικοινωνήσω και να αλληλοεπιδράσω με ανθρώπους από πολύ διαφορετικές κουλτούρες με τρόπους αρκετά διαφορετικούς απ’ ό,τι είχα συνηθίσει, καθώς υπάρχουν συχνά περιπτώσεις που δεν υφίσταται κάποια κοινή γλώσσα επικοινωνίας. Παράλληλα η αίσθηση της προσφοράς και τα συναισθήματα που νιώθει κάποιος στο πλαίσιο αυτών των διαδικασιών δύσκολα περιγράφονται. Για τους ανθρώπους αυτούς συχνά η καθημερινότητα είναι ένας Γολγοθάς και οι ζωές τους παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες και δυσκολίες που δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό που αποκαλούμε ελληνική πραγματικότητα. Όταν λοιπόν κάποιος αντιμετωπίσει ανθρώπινα και ισότιμα αυτά τα άτομα και συνδράμει στο βαθμό που μπορεί και του επιτρέπεται σε κάποιες καθημερινές τους δυσκολίες αυτό που συνήθως εισπράττει είναι ένα συναίσθημα ανεκτίμητης αξίας. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους βασικούς λόγους που συνεχίζω αυτά τα μαθήματα εθελοντικά.

Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες σκέψεις ή συναισθήματα σχετικά με την προσφορά σας;
Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκίνησα αυτή τη διαδρομή δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα έβλεπα, τι θα άκουγα και γενικότερα τι θα αντιμετώπιζα. Υπάρχουν στιγμές δύσκολες, υπάρχουν πολύ λεπτές ισορροπίες που πρέπει να κρατηθούν και μια προσπάθεια που δεν συνάδει με τον εφησυχασμό και την παροχή τυπικών γνώσεων. Απαιτείται ιδιαίτερη ευελιξία, προσαρμογή και αναθεώρηση της εκπαιδευτικής προσέγγισης με βάση τις πολύ διαφορετικές ανάγκες των εκάστοτε μαθητών και δημιουργία ομάδων που συνεργάζονται δημιουργικά παρά τις διαφορές τους. Πιστεύω πολύ στις καλές ομάδες και στα θετικά αποτελέσματα που φέρνουν. Και σε κάθε ομάδα ο καθένας έχει το ρόλο του και όλοι εργάζονται για τους κοινούς σκοπούς. Στην περίπτωσή μας υπάρχουν μαθητές που αναλαμβάνουν το ρόλο του δασκάλου κάποιες φορές, άλλοι που έχουν το ρόλο του μεταφραστή και άλλοι που με τη συμπεριφορά τους ενισχύουν τους δεσμούς της ομάδας. Τέλος, η δημιουργία μιας τέτοιας μορφής κοινότητας είναι μια διαδικασία πολύ σημαντική για τα άτομα με προσφυγικό ή μεταναστευτικό υπόβαθρο, καθώς βιώνουν μια κατάσταση κατά την οποία η προηγούμενη ζωή τους κατέρρευσε και την ξαναχτίζουν και πάλι από την αρχή στη χώρα μετεγκατάστασής τους. Το να νιώθουν, λοιπόν, ότι ανήκουν σε μια κοινότητα που τους σέβονται, τους αποδέχονται και τους βοηθούν να γίνουν ανεξάρτητοι είναι πολύ σημαντικό για την ομαλή ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.

Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη εμπειρία που βιώσατε και θα σας μείνει αξέχαστη;
Υπάρχουν πολλές εμπειρίες που δύσκολα θα ξεχάσω και οι περισσότερες έχουν να κάνουν κυρίως με τις στιγμές που οι μαθητές μοιράζονται εμπειρίες από τη ζωή τους και ανοίγουν τις καρδιές τους. Μια ιδιαίτερα δυνατή εμπειρία ήταν όταν ένας μαθητής από τη Σομαλία με αφορμή μια εργασία άρχισε να μας περιγράφει κάποιες στιγμές από την καθημερινότητά του στη πόλη που ζούσε πριν έρθει στην Ελλάδα. Οι λέξεις που χρησιμοποιούσε ήταν πολύ ήπιες αλλά ο τόνος της φωνής του και κάποιες περιγραφές σε έκαναν να ανατριχιάζεις από την πραγματικότητα που υπέβοσκε.