Πριν κάποιο καιρό, ήρθε στα εκπαιδευτικά προγράμματα της ΜΕΤΑδρασης, ένας μαθητής από το Αφγανιστάν, ο 12χρονος Μπαχίρι*. Μέσα σε μόλις λίγες ημέρες, κατάφερε να μας εντυπωσιάσει όλους με την πρόοδό του. «Είμαι σίγουρη ότι ήσουν άριστος μαθητής και στη χώρα σου», του είπε μια μέρα η δασκάλα του, θέλοντας να τον επαινέσει. «Κυρία, στη χώρα μου δεν πήγαινα στο σχολείο. Οι γονείς μου με είχαν σταματήσει επειδή οι ταλιμπάν κάνουν εφόδους στα σχολεία και παίρνουν μαζί τους με τη βία τα αγόρια», απάντησε ο μικρός μαθητής και απόλυτη σιωπή επικράτησε στην τάξη…

Αυτές τις ημέρες, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, η σκέψη και η αγωνία μας είναι για τα παιδιά, που σαν τον Μπαχίρι, στερούνται τα πιο αυτονόητα, όπως το να πηγαίνουν στο σχολείο χωρίς να φοβούνται. Τις γυναίκες που ζουν με τον φόβο της ανείπωτης καταπίεσης. Τους ηλικιωμένους που, αφού πέρασαν μια ζωή γεμάτη ταλαιπωρίες, βλέπουν την πατρίδα τους να δοκιμάζεται ξανά. Όλους εκείνους που θα αναγκαστούν να πάρουν τον δρόμο της προσφυγιάς…

* Το όνομα του παιδιού έχει αλλάξει για την προστασία των προσωπικών του δεδομένων.