Ήταν οι πρώτες ημέρες λειτουργίας του Υπνωτηρίου για τα άστεγα παιδιά της Αθήνας, όταν ήρθε ένα αγόρι 15 χρονών και ζήτησε να μείνει. Όπως και τα άλλα παιδιά, ακολούθησε τις διαδικασίες: Έβαλε στο ερμάριο που του δόθηκε τα λιγοστά πράγματά του τα οποία κουβαλούσε σε ένα σακίδιο, έβγαλε τα παπούτσια του και φόρεσε παντόφλες, πήρε καθαρά ρούχα και ετοιμάστηκε να κάνει το μπάνιο του. Καθώς πήγαινε στις ντουζιέρες, πήρε μία καθαρή πετσέτα από τη στοίβα που υπάρχει πάνω στα πλυντήρια, την έφερε στο πρόσωπό του και την μύριζε συνεχώς. Ανησυχήσαμε μήπως κάτι είχε πάθει το πλυντήριο και δεν είχαν πλυθεί καλά οι πετσέτες. «Όχι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», μας είπε όταν τον ρωτήσαμε. «Απλώς είχα τόσο πολύ καιρό να πιάσω στα χέρια μου μία καθαρή πετσέτα. Ήθελα να απολαύσω το άρωμα της καθαριότητας». Αργότερα, όταν ήρθε η ώρα να ξαπλώσει, μύριζε με τον ίδιο τρόπο και τα σεντόνια…

Μια απλή ιστορία της καθημερινότητας του Υπνωτηρίου της ΜΕΤΑδρασης, ενός άστεγου παιδιού που, όπως τόσα άλλα, επιβίωνε μόνο του στους δρόμους της πόλης.
Οι άστεγοι είναι οι «αόρατοι» άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας. Κάτι τόσο απλό και αυτονόητο, όπως το άρωμα μιας καθαρής πετσέτας, μπορεί να αποτελεί «πολυτέλεια» για αυτούς που βρέθηκαν στη δύσκολη κατάσταση της αστεγίας, αντιμέτωποι με ένα ζήτημα κοινωνικού αποκλεισμού που συναντάται σε όλο τον κόσμο και έχει ως αποτέλεσμα τη στέρηση του θεμελιώδους δικαιώματος στη στέγη από όλο και περισσότερους ανθρώπους.

Από τα τέλη Απριλίου του 2021 που ξεκίνησε η λειτουργία του Υπνωτηρίου της ΜΕΤΑδρασης για τα Άστεγα Παιδιά της πόλης της Αθήνας, μέχρι σήμερα, έχουν φιλοξενηθεί περίπου 100 παιδιά και αρκετά έχουν πλέον έχουν τοποθετηθεί σε μόνιμες δομές φιλοξενίας. Το υπνωτήριο χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους της ΜΕΤΑδρασης, με την αξιοποίηση του ανθρωπιστικού βραβείου του Ιδρύματος Conrad N. Hilton. Πολύτιμη είναι και η στήριξη του Δήμου Αθηναίων σε θέματα σίτισης, καθαριότητας και ασφάλειας.