Στα τέλη Ιουλίου, η Πρόεδρος της ΜΕΤΑδρασης μετέβη στη Λισαβόνα για την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας με τον αρμόδιο φορέα του Υπουργείου Ένταξης και Μετανάστευσης της Πορτογαλίας, στο πλαίσιο της μετεγκατάστασης 500 ασυνόδευτων παιδιών από την Ελλάδα.
Μετά την υπογραφή, είχε προγραμματιστεί από την πορτογαλίδα Υφυπουργό Ένταξης και Μετανάστευσης μεσημεριανό γεύμα σε ένα πολύ ιδιαίτερο εστιατόριο που έχουν φτιάξει πρόσφυγες και φαίνεται ότι γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στη Λισαβόνα. Το φαγητό ήταν πράγματι καταπληκτικό, αλλά η μεγάλη έκπληξη που περίμενε την ομάδα της ΜΕΤΑδρασης, ήταν ότι ανάμεσα στους πρόσφυγες που έχουν φτιάξει το εστιατόριο, υπήρχαν και πρόσφυγες οι οποίοι είχαν μετεγκατασταθεί από την Ελλάδα μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης του 2017. Μάλιστα, ένας από αυτούς, ο οποίος ακόμα θυμόταν κάποιες ελληνικές λέξεις, δεν παρέλειψε να εκφράσει την επιθυμία του κάποτε να επιστρέψει στην Χίο όπου έφτασε το 2016. Φαίνεται ότι παρά τις δυσκολίες που βίωσε στο hotspot της Χίου, κρατάει από το νησί και τους κατοίκους του τις καλύτερες αναμνήσεις. Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη βλέποντας αυτόν το πρόσφυγα, αλλά και τους άλλους πρόσφυγες που δημιούργησαν αυτό το εστιατόριο, να έχουν κάνει τη ζωή τους και να έχουν προχωρήσει!
Η δεύτερη έκπληξη συνέβη στο Κέντρο Φιλοξενίας της Λισαβόνας, όπου φιλοξενούνται τα 25 ασυνόδευτα παιδιά που μετεγκαταστάθηκαν από την Ελλάδα στις αρχές Ιουλίου. Ταυτόχρονα με την επίσκεψη της αποστολής της ΜΕΤΑδρασης, είχε οργανωθεί και η επίσκεψη των πέντε ασυνόδευτων αγοριών από το Αφγανιστάν που είχαν μετεγκατασταθεί στη Λισαβόνα το 2017, μετά από πολύμηνες προσπάθειες της ΜΕΤΑδρασης σε συνεργασία με το πορτογαλικό κράτος και την Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου και με την βοήθεια του Just Cycling.
Τα τέσσερα από τα παιδιά αυτά, είναι πλέον ενήλικες, μιλούν άψογα πορτογαλικά, τα περισσότερα ήδη εργάζονται και έχουν πλήρως ενταχθεί στην πορτογαλική κοινωνία. Το μικρότερο τελειώνει το σχολείο σε περίπου δύο χρόνια και είναι από τους καλύτερους μαθητές στην τάξη του! Όταν έφτασαν στη δομή και γνωρίστηκαν με τα 25 παιδιά, ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος. Κανένα από τα παιδιά δεν φανταζόταν ότι θα γνωρίσει συμπατριώτες του, που ήταν κάποτε ασυνόδευτοι ανήλικοι στην Ελλάδα, ζούσαν σε άθλιους προσφυγικούς καταυλισμούς, βρέθηκαν στην Πορτογαλία και μέσα σε ελάχιστα χρόνια εντάχθηκαν πλήρως. Ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι και αυτά μπορούν να τα καταφέρουν! Τα πέντε αγόρια φρόντισαν να λύσουν όλες τις απορίες των νέων παιδιών και σαν να ήταν οι μεγάλοι τους αδελφοί, τους έδωσαν ένα σωρό συμβουλές, με πρώτη και σημαντικότερη, να μάθουν την πορτογαλική γλώσσα. Φυσικά, αντάλλαξαν τηλέφωνα και email για να επικοινωνούν ανά πάσα στιγμή. Κάποια παιδιά θέλησαν να παίξουν με ένα από τα πέντε αγόρια έναν αγώνα στο ξύλινο ποδοσφαιράκι. Το αγόρι αμέσως δέχθηκε, αφού πρώτα ζήτησε από την κ. Παππά να είναι στην ομάδα του!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, μία συνάντηση που είχε προγραμματιστεί για μία ώρα, τελικά διήρκησε τρεις και πάλι ο χρόνος μας φάνηκε ελάχιστος!
