Ο Ευάγγελος, εθελοντής στο Κέντρο Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΜΕΤΑδραση στη Σάμο, μιλάει για την εμπειρία του.

Ξεκίνησα τον εθελοντισμό στη ΜΕΤΑδραση… γιατί νιώθω ότι με τον εθελοντισμό δεν προσφέρω μόνο στους ανθρώπους, αλλά πρωτίστως στον εαυτό μου. Βλέπω τον εθελοντισμό σαν μία ισότιμη πράξη αλληλεγγύης και όχι φιλανθρωπίας, όπου κερδίζω δίνοντας.

Μέσα από τη συμμετοχή μου στις δράσεις της ΜΕΤΑδρασης μου δόθηκε η δυνατότητα… να εξελίξω τη δημιουργικότητά μου, να δω τι είμαι ικανός να προσφέρω σε συνανθρώπους μου και κυρίως να γνωρίσω την αξία του να δουλεύει κανείς για να κάνει τα (ασυνόδευτα) παιδιά χαρούμενα και δημιουργικά.

Μία αξέχαστη εμπειρία που βίωσα κατά την εθελοντική μου δράση… ήταν να βλέπω την εξέλιξη δύο μικρών παιδιών από την πρώτη μέρα που έφτασαν τρομαγμένα και «μαγκωμένα» μέχρι τις επόμενες φορές όπου συμμετείχαν στις δραστηριότητες με τα άλλα παιδιά, γεμάτα χαρά και ενθουσιασμό.

Τα συναισθήματα που έχω βιώσει μέσα από τον εθελοντισμό είναι… ο ενθουσιασμός όταν παίζω μαζί με τα παιδιά και νιώθω παιδί μαζί τους, η θλίψη όταν σκέφτομαι πώς μπορεί να νιώθουν κάποια παιδιά όντας μακριά από τις οικογένειές τους, αλλά και η ικανοποίηση όταν τα βλέπω χαμογελαστά στις δράσεις μας.

Αν μπορούσα να περιγράψω τη συνολική μου εμπειρία ως εθελοντής με μία πρόταση, αυτή θα ήταν… ότι όλο το νόημα της ζωής βρίσκεται στα αυθεντικά χαμόγελα και ότι κανείς οφείλει να παλέψει ακατάπαυστα για να κρατήσουν τα παιδιά το χαμόγελό τους.

Το να είμαι εθελοντής στη ΜΕΤΑδραση σημαίνει για μένα ότι… γνωρίζω πως από τύχη δεν βρίσκομαι εγώ στη θέση να χρειάζομαι βοήθεια και δρω ενεργά για να κάνω καλύτερη τη ζωή των ανθρώπων οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι ο οποιοσδήποτε δικός μου άνθρωπος.